عکس ماشین شاهین

خودرو سایپا شاهین - مشخصات و بررسی سایپا شاهین همراه با عکس سایپا شاهین و امکانات و آپشن های آن

بررسی شاهین سایپا

سایپا شاهین خودرو خوش قیافه‌ای است، فضای نسبتاً جاداری در داخل کابین دارد و با آپشن‌های رفاهی کافی و استحکام بدنه خود میتواند در قیاس با محصولات قدیمی سایپا گزینه مطمئن‌تری به حساب آید. جدا از تمامی اینها به لطف نصب توربوشارژر روی پیشرانه قدیمی M15، اکنون گشتاور مناسبی از دورهای پایین موتور در اختیارمان قرار میدهد تا با کشش بهتر بخصوص در سربالایی‌های جاده‌ای مواجه باشیم. البته در این بین مشکلاتی مثل دردسرهای همیشگی نگهداری از پیشرانه‌های توربو، ساختار قدیمی 8 سوپاپه موتور (که تنفس در دورهای بالاتر را دشوار میسازد)، فضای کمتر صندوق عقب (در قیاس با رقبایی نظیر دنا و تارا)، کیفیت پایین متریال کابین و نبود سیستم کنترل پایداری الکترونیکی از جمله نکات منفی شاهین هستند. در خصوص کیفیت سواری و راحتی کابین هم باید گفت که شاهین با توجه به فرمان برقی نرم، دید به اطراف کافی، صندلی‌های نسبتاً راحت و رفتار قابل قبول تعلیق خود میتواند در رده قیمتی خودش رضایت مشتریان را به دنبال داشته باشد، هرچند در هنگام رانندگی سریع و دورهای بالای موتور باید صدای زیاد پیشرانه و هندلینگ نه چندان عالی ماشین را تحمل کنیم. البته شاهین حرکات الاکلنگی چندان زیادی ندارد و در مسیرهای عادی فرمان‌پذیری قابل قبولی از خود نشان میدهد اما بدلیل سادگی سیستم تعلیق یکپارچه عقب و نبود کنترل پایداری هوشمند، در پیچ‌های تند ایده‌آل ظاهر نمی‌شود. در خصوص ترمزها اما شرایط مناسب است و میتوانید تا حدود زیادی روی شاهین حساب باز کنید.
به طور کلی فرزند جدید سایپا علیرغم تمامی حواشی بوجود آمده خودرو نسبتاً خوبی از کار درآمده یا بهتر است بگوئیم پتانسیل تبدیل شدن به یک خودرو کاملاً خوب را دارد؛ به شرط آنکه مقداری روی کیفیت فنی و متریال مورد استفاده آن کار شود و عیب‌های نسخه‌های اولیه برطرف گردند. همچنین استفاده از یک موتور جدیدتر با پرفورمنس بالاتر هم میتواند وجهه و شخصیت نماینده سایپا را بالاتر ببرد.

داخل شاهین سایپا

برخلاف قسمت بیرونی در داخل کابین با فضایی ساده و بی‌روح طرف هستیم که حس چندان خوشایندی به سرنشینان منتقل نمیکند. بخصوص که کیفیت پایین پلاسیتک‌های بکار رفته روی داشبورد و تودری‌ها در کنار مونتاژ نه چندان عالی قطعات این حس منفی را تشدید نموده است. البته خیلی هم ناامید نشوید چراکه داخل اتاق شاهین نکات مثبت بسیاری یافت میشوند. مثلاً از نظر ارگونومی شرایط مناسب به نظر میرسد و مشکلی از بابت دسترسی به ادوات احساس نمی‌شود. همچنین با توجه به فاصله میان محورهای جلو و عقب مناسب، شرایط سرنشینان از نظر جای پا و سر هم کافی است و حتی روی صندلی عقبی هم اوضاع رو به راه به نظر می‌رسد.

شاهین سایپا

ضمن اینکه باید در نظر داشت سایر خودروهای این رده قیمتی هم از نظر کیفیت شرایط ایده‌آلی ندارند و حداقل اینجا وجود آپشن‌هایی نظیر نمایشگر مرکزی و سانروف اندکی از حس اقتصادی بودن کابین را کاهش داده است. در خصوص صندوق عقب هم با یک محفظه 420 لیتری مواجه هستیم که هرچند به سدان‌های رقیب نظیر دنا و تارا نمی‌رسد اما به راحتی کارتان را راه خواهد انداخت. فقط حیف که این صندلی‌ها قابلیت تاشوندگی ندارند که برای خودرویی در این سطح مقداری عجیب است.

طراحی شاهین سایپا

در سالهای اخیر شاهد عرضه انواع و اقسام خودروهای وطنی و فیس‌لیفت‌های مختلف روی محصولات قدیمی در کشورمان بوده‌ایم اما هیچ‌کدامشان حس روبرو شدن با یک خودرو روز را در ذهن بیننده تداعی نمی‌کردند؛ حتی خودروهای خوش‌قیافه‌ای نظیر دنا هم از اِلمان‌های قدیمی استفاده نموده و به سبک خودروهای دهه نود و یا 2000 میلادی زیبایی را تعریف می‌کند. اما شاهین از این حیث با تمامی خودروهای که در داخل کشور طراحی شدند متفاوت است. خطوط کلی و قطعات بکار رفته در بدنه این محصول از متدهای طراحی روز پیروی نموده و ظاهری شیک، مدرن و چشم‌نواز را پدید آورده‌ که به زحمت میتوان از آن ایرادی گرفت. البته ابعاد رینگ‌ها میتوانست مقداری بزرگ‌تر باشد و بهتر بود که خطوط سیال دماغه در بخش انتهایی به یکباره با خطوط خشک و تند و تیز جایگزین نشوند، اما حتی این موارد جزئی هم در برابر نقاط قوت طراحی، چندان به چشم نمی‌آیند. ضمناً نباید فراموش کنیم که اینجا با یک خودرو اقتصادی طرف هستیم و باید با رقبای هم قیمت نظیر تندر 90 و دنا مقایسه را انجام دهیم.

سایپا شاهین

به طور کلی میتوان از ظاهر شاهین به عنوان یکی از برگ‌های برنده اصلی نماینده سایپا یاد نمود چراکه همین مزیت بزرگ توانسته روی بسیاری از نقطه ضعف‌های خودرو سرپوش بگذارد و نظر مشتریان را به سمت این محصول جلب نماید.